Quando ela olha pela janela às 3h… não tá a postar no Instagram. Ela tá só a respirar o silêncio como se fosse um suspiro costurado nos ossos da mãe dela. Ninguém viu isso — mas eu vi! Seu cabelo é tinta derramada num quadro que nem pintura… é memória sem filtro.

Ela não quer likes… ela quer que o mundo pare.

E você? Já sentou assim? Comenta aqui — se teu espelho também chorou de madrugada.

في الساعة 3 صباحًا، ماشي ناس تتكلم… لكنها؟ تتنفس بصمت! شعرها الأسود ساقط زيّ البحار، ونافذتها مش مراقبة… بل هي اللي بتشوف نفسها! لا لايكز، لا تعليقات، ولا حتى جوجل يفهمها… صمتها أعمق من كل التغريدات اللي نزلت على إنستغرام! كم مرة حسيت إنك واقف عند النافذة… وأنت؟ قلّي: هل صمتك دليل على وجودك؟ #صمت_يتحدث_أكتر_من_الكلام