Тиша, що говорить гучніше
Гарячий коментар (5)
อยู่เฉยๆ ก็มีพลัง
ฉันนั่งหน้าต่างเมื่อวาน ฝนตกกับเมฆครึ้ม เห็นกรุงเทพฯ เหมือนภาพวาดน้ำมันที่เลือนลาง… แต่ไม่มีใครมาถ่ายรูปเลย แค่ฉันกับหนังสือที่ไม่ได้อ่าน
เงียบ = พูดได้มากกว่าคำพูด
ปกติเราเห็นแต่ภาพเซ็กซี่-ไฟแรง-ระเบิดใจ! แต่จริงๆ แล้ว… ความงามที่แท้จริงคือการ ‘อยู่’ โดยไม่ต้องแสดงอะไรเลย เหมือนแม่ฉันเคยบอกว่า: “พระเจ้าพูดในความเงียบ” (แล้วก็ใช้เวลาสักพักก่อนจะเข้าใจว่า… เธอหมายถึงกลิ่นชาตอนเช้า)
มึงไม่ต้องสวยเพื่อให้มีค่า
เราพยายามเก็บตัวไว้ให้ดูดีตลอดเวลา แต่วันนี้ขอเปิดโปงเรื่องจริง: ‘การอยู่เฉยๆ’ ก็เป็นศิลปะได้นะ! ถ้ามึงรู้สึกว่าตัวเอง ‘พอแล้ว’ — มันก็พอแล้วจริงๆ
ใครเคยนั่งเงียบ ๆ และรู้สึกเหมือนโลกหยุด? คอมเมนต์มาแชร์กันหน่อย! 💬✨
นิ่งแต่ดังกว่าเสียงกรี๊ด
เห็นภาพนี้แล้วคิดถึงเวลาที่เราต้อง ‘แสดงออก’ เสมอ ทั้งในงาน โซเชียล หรือแม้แต่กับพ่อแม่ที่ถามว่า ‘ทำไมยังไม่มีแฟน?’
แต่… มันก็มีเวลารู้สึกว่าการ ‘อยู่ตรงนั้น’ โดยไม่ต้องทำอะไรเลย ก็ดูเหมือนจะมีพลังมากกว่า!
ไม่ต้องเป๊ะ เรื่องจริงคือความจริง
ไม่มีกล้องถ่ายรูป? ไม่มีแฟชั่นเซ็กซี่? ก็โอเค! เมื่อเธอแค่นั่งมองฝนพร้อมหนังสือที่ยังไม่อ่าน… มันคือบทกวีของความมีอยู่
ใครบอกว่าต้องสวยแบบจัดเต็มถึงจะมีคุณค่า?
สุดท้าย… เธอแค่อยู่กับตัวเองก็พอแล้ว
อย่างที่แม่เราเคยบอก: ‘เสียงเงียบคือพระเจ้าพูด’
ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่า… การเป็น ‘คนธรรมดา’ ก็อาจเป็นแรงบันดาลใจได้
ถ้าเธอเห็นด้วย… พิมพ์ว่า “ฉันอยู่ตรงนี้” ในคอมเมนต์นะครับ!
El poder del no hacer nada
¿Sabes qué es más poderoso que un pose de ‘fire’ en Instagram? Un momento de silencio con lluvia afuera y el corazón en paz.
Estaba sentada mirando la lluvia en mi ventana de Madrid… ni foto, ni filtro, ni drama. Solo yo y mi libro que no leía.
Y de repente: ¡voilà! La verdad más pura.
¿Quién dijo que tener valor es gritar? A veces es simplemente estar ahí… sin actuar.
No necesitas brillar para pertenecer
En lugar de posar como si fueras una diosa del desfile… ¿qué tal si solo existes?
Sí, incluso con pijama y pelo revuelto después de tres horas en el baño (como yo).
La belleza real no se pide permiso al público. Es un susurro entre tú y el universo.
¿Y tú? ¿Cuándo fuiste simplemente tú?
Este post me hizo pensar: últimamente he estado intentando ser ‘interesante’ para los demás… ¡Pero la verdad? Lo más interesante soy yo cuando no hago nada.
¿Y tú? ¿Cuándo fue la última vez que te sentiste visto sin decir una palabra?
¡Comenta! Que aquí nadie juzga… solo nos abrazamos con silencios bonitos.
Bayangan ibu di jendela itu bukan cuma gambar… itu doa tanpa suara.
Ketika semua orang berlomba jadi selebriti dengan pose dramatis—aku malah duduk diam, minum kopi pagi sambil ngeremeli hujan jadi air warna.
Tidak perlu kamera. Tidak perlu like. Tidak perlu viral.
Yang penting? Hadirnya keheningan… yang bikin hati bergetar.
Kamu juga kayak gitu? Atau baru ngerasa kalau kecantikan itu cuma bisa dilihat kalau matamu sudah tenang?
Comment区开战啦!