Cười như bị mất kiểm soát

Cô bé nhảy lên chiếc cầu trượt cam mà không cần ai mời – chỉ vì… thích! Không cần làm dáng cho Instagram, không cần check-in để ‘được thấy’. Chỉ một cái nghiêng chai nước nhỏ là cả thế giới bừng sáng.

Đúng là ‘thoát khỏi vòng lặp’

Tôi thì mỗi lần muốn cười to lại nghĩ: ‘Người ta thấy mình xấu không?’ – nhưng cô bé kia chẳng quan tâm! Chẳng ai hỏi: ‘Cậu cười gì mà vui vậy?’ – chỉ cần cô ấy cảm thấy là đủ.

Thử đi nào!

Bạn đã từng đứng giữa sân nhà và giơ tay lên như đang bay chưa? Nếu chưa – hôm nay hãy thử: bật nước lạnh lên mặt, cởi giày đi chân đất trên cỏ… và cười thật to!

Có khi nào bạn cũng muốn làm điều đó mà cứ ngại? Comment xuống dưới đi – mình sẽ cùng nhau “bùng nổ” trong im lặng! 🌿✨

เธอกระโดดไปในอากาศแบบไม่ต้องขออนุญาต

เห็นว่ามันคือการกระโดดบนกระดานโยกสีส้ม แต่จริงๆ แล้วมันคือการบินโดยไม่ต้องขอวีซ่าจากใครเลย!

เธอไม่ได้ถ่ายรูปเพื่อให้ไวรัล ไม่ได้แต่งหน้าให้สวยเป๊ะ เพราะเธอกำลังทำอะไรที่สำคัญกว่า: ใช้ชีวิตอย่าง ‘คนจริง’

มันไม่ใช่แฟชั่น มันคือแฟชั่นของหัวใจ

ตอนที่เธอหยิบขวดน้ำขึ้นมา เหมือนเปิดประตูแห่งความจริง: ‘โอ๊ย! เราสามารถเล่นน้ำได้โดยไม่มีเหตุผล!’

ภาพนี้บอกเราว่า… การยิ้มเพราะอยากยิ้ม มันง่ายกว่าการยิ้มเพราะต้องโพสต์บนเฟซบุ๊กหลายร้อยครั้ง

เปลี่ยนวิกฤตเป็นเวฟ!

เราอยู่ในโหมด ‘จัดฉาก’ มาตลอดเลยนะ คนเราเก็บอารมณ์ไว้นานเกินไปเหมือนข้าวเหนียวปิดฝาเดือนเดียว… แต่วันนี้ พูดตรงๆ ก็ได้นะ: ‘ฉันจะเล่นกระดานโยกสีส้ม และจะยิ้มแม้มันจะทำให้อึ๋มขึ้น!’

ถ้าคุณเคยรู้สึกแบบนี้…คอมเมนต์เลย! จะได้มีเพื่อนกอดเวลาเครียด 😂💧