Ang Streetlight Ay Nakakaintindi

Seryoso ako dito: ang isa sa mga lampara sa kalsada ay parang alam ko ang pangalan ko.

Hindi ako nagpapahalata sa social media pero siya? Alam na alam.

Parang sinabi niya: “Ano ba ‘to? Tumahimik ka na lang.” 😂

Sobrang personal naman yung moment—parang kausapin mo ang ilaw sa gabi.

Ang Ilaw Ay Hindi Botohan

Naglalakad ako palagi ng 9:17 PM… para di makita ng mundo. Perpekto lang ‘yan para makinig sa sarili ko.

At meron akong titingin — ang isang lampara na hindi sumasali sa pulso ng kalsada. Basta umiiral. Parang babaeng walang pamilya pero nananatiling buhay.

Ang Katawan Ko Ay Archive Ng Pagkabigo at Pag-asa

Kung may nakikita kayo na ‘di nakakasama o naglalakad lang… yan ang pinaka-revolusyonaryo.

Ang pagtahimik habang lahat ay nagmamadali? Pwede naman yan maging galit sa sistema.

Komento Mo?

Ano ba ‘yung ilaw sa inyong lugar na parang alam mo ang pangalan mo? Comment section — magpa-memories tayo! 🌙✨