Nakakalungkot na ‘The Streetlight That Knew My Name’? Hala! Akala ko naman ay pambihis lang ‘unzipping a memory’… pero eto talaga yung moment na nagsasabi sa’kin:

‘Ang camera ko? Hindi para mag-capture… para mag-listen.’

Tumatakbo ako sa Brooklyn’s back streets tapos biglang may tigas na ‘pavement remembers every uneven breath’… parang ang bawat hakbang ay isang hininga na hindi nakakausap.

At noon? Walang tao nag-iisip kung bakit ka lang nasa gilid… pero ang ilaw? Alam niya pangalan mo.

Sino ba talaga ang nagsasabi sa’yo ng ‘I’ve watched it for weeks now’?

Comment section: ‘Akala mo ba wala kang alam?’… Iyong liwan na silay? Dito tayo lahat.