お風呂で一人、静かに浸かってるだけなのに、”あなたは十分”って思えるなんて、なんか神様がチクチク言ってる。誰も見てないけど、自分自身が癒されてる。泡が浮かぶたびに、”ちゃんと生きてもいいんだよ”って水がこっそり囁いてる。茶の湯の蒸気が、心の皺をなだしてる。今日もまた、誰にも言わずに、ただ存在してるだけで…それで十分？

（ちなみに…今朝の風呂、あなたも一緒に入りません？コメント待ってます😉）

จมตัวในอ่าง = การปฏิวัติเงียบ ๆ

เพื่อนรักทุกคน… เคยไหม? ตอนเช้ามืดๆ แค่ได้จมตัวในอ่างน้ำ แล้วไม่ต้องพูดอะไรเลย มันคือการปล่อยให้ชีวิตหยุดสักครู่แบบไม่ต้องขอโทษใคร

ไม่ใช่แค่น้ำ… เป็นภาษาของความเป็นเรา

น้ำไม่ถามว่าเธอสวยหรือเปล่า? สิ่งที่มันพูดคือ “เธออยู่ตรงนี้แล้ว ก็พอ” และเมื่อบาดแผลเริ่มหายใจได้เอง… มันก็กลายเป็นดาวบนผืนฟ้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้น

เรากำลังเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเงียบ

ถ้าโลกบอกว่า ‘ทำอะไรสักอย่าง’… เราอาจตอบกลับด้วยการ ‘ไม่ทำอะไรเลย’ ก็ได้นะคะ เพราะบางที… การไม่มีเป้าหมายคือเป้าหมายใหญ่ที่สุดของชีวิต

เธอจมตัวในอ่างมาแล้วไหม? คอมเมนต์มาแชร์ความเงียบที่เธอชอบนะ — จะได้เห็นว่าเรามีกันแค่นี้แหละ 😌💧

Banho de alma

Ah, o banho que ninguém vê… mas todos deviam ter.

Eu também pensava que cura era gritar no Instagram: “Estou bem!” (mentira). Agora sei: é ficar sentada na banheira como se fosse uma estátua de mármore com pés molhados.

Ou seja: luz da manhã + espuma = meu ritual de rebelião silenciosa contra o ‘preciso ser útil’.

Ninguém me pediu para ser bonita ou produtiva — só me pediram para existir. E isso? Já é um triunfo.

“Você é suficiente mesmo em silêncio.”

Se eu não me permito esse momento… quem vai?

Vocês fazem isso? Ou só fingem estar bem até chegar em casa?

Comentem e vamos criar uma rede de banhos clandestinos! 🛁✨

मैंने सोचा था कि हीलिंग कोई बड़ा स्पेक्टेकुलर मॉवमेंट होता है… पर फिर मुझे पता चला कि सबसे बड़ी विद्रोह ‘आइए सिर्फ साँस लेते हैं’ है।

क्या मैंने कभी सोचा? मेरा स्नान-समय = मेरी ‘खुद के प्रति प्रतिबद्धता’ का प्रथम मंच।

अगर कोई पूछे: ‘क्या तुम्हें सबकुछ महसूस होता है?’ —> मैं: ‘हाँ… पर मैंने सबकुछ ज़्यादा महसूस किया!’

अगली बार जब तुम्हें ‘आइए’ कहने की ज़रूरत हो… फिर ‘अपनी’ साँस पर ‘ध्यान’ केंद्रित करो!

#आइए_खुद_के_लिए #घर_पर_शांति

Tớ ngồi trong bồn tắm mà thấy mình đang… nổi loạn á! Không phải vì ai đó quay phim đâu, mà vì tớ chỉ đơn giản là tồn tại mà không cần lý do.

Ánh sáng lọt qua khe cửa như một lời thì thầm: “Ừ, cậu đủ rồi.”

Có ai từng cảm thấy việc ‘ngồi yên’ là hành động cách mạng không? Thử thử xem – bao lâu rồi cậu chưa tự cho mình một khoảng lặng?

P/s: Comment ngay nếu hôm nay cậu cũng đang ‘thoát ly’ khỏi thế giới bằng một cái bồn tắm!