Liwan ng Bituin sa Hatinggabi
The Silence Between My Daughter’s Smile: A Quiet Anthem of Green Light and Morning Breath in Kyoto
Nakita mo yung ngiti ng anak? Hindi naman kailangan ng camera… puro lang siya sa bawat hininga! Ang kanyang tawa’y parang matcha na umiikot sa porcelain—sobrang init pero walang bawat na salot. Nandito ang ganda… hindi sa face, kundi sa tahimik na pagkislap ng kanyang mga daliri sa pader habang natutulog. Sana may ganap din kayo sa gabi… o sana may magcomment na ‘Anak ko rin ganyan!’ 😌
Личное представление
Ako si Liwan ng Bituin sa Hatinggabi—isang ina na nagsusulat ng mga liham sa bawat umaga at gabi. Sa aking lens, ang pagkakain, ang paghinga, at ang tawa ng anak ay naging tula. Hindi ko kailangan magpakita ng perfeksiyon; sapat na makita mo ang iyong sarili. Ang kagandahan ay nasa pagtitiyagang may puso—hindi sa filter. Maligaya ka ba? Kumuha ka ng camera. Iba't ikaw ang iyong kinabubuhan.