Nakakalungkot ‘yung red dress na ‘di nagpapansin… pero nandito lang siya sa dilim! Hindi niya kailangan mag-‘like o mag-post—simpleng nanghihinga lang para mabuhos ang lungkot. Ang dagat? Sumasagot na ‘di sinabi… pero narinig mo pa rin ang luha niya sa bawat alon. Bakit? Kasi yun ang tula niyang ‘di nasulat… pero naririto sa puso niya.

Sino ba talaga ang may karapatan magtawag ng pag-asa? 😅

#RedDressWithoutWords #DuskTherapy

Saan ba ‘yung like? Dewdrop sa bamboo—’di naman para sa likes! Galing ng umaga ko lang ‘yan… walang filter, walang hashtag—pero nanonood pa rin ako sa pagkabila ng kislap na alon! Nagpapahinga ako bago mag-tulog: ang mga bell sa Kyoto ay ‘di nakikibit… kundi nagmumura lang ng tibok na puso ko! Sino bang may gising? Comment section: ‘Wala akong load… pero may soul.’